i must learn to love it

ayan. nagdesisyon na aku. di ku alm kng desisyon ngang mttwag to. o no choice lng tlga. o takot lng. aw. pero bgo ko nman gnawa, pnagicipan kong mbuti. humingi ng mga signs. nagnilay. at syempre, nagpray dn aku. at sa tingin ko, sa ngaun, mas ok na to.

nung una p lng, eto n dn knttkutan ko - panu kung di nga ako mkaalis? mnsan, cnsbi ko sa srili ko na hndi ung ksalukuyan ung gusto ko. my gusto akung iba. pro, mdami n dn humadlang.mnsan, ngugustuhan ku n dn. pero mdalas akong malito kng anu nga bng gusto Niyang gawin ko tlga -- magstrive ako pra mkuha ung 'gusto' ko o aminin sa srili ko na ito na ang dpat kong tahakin? na ito ang buhay na gusto Niya, ung buhay na pinlano Niya. sa totoo lng, nhihirapan akung iembrace kng anu man ang meron aku ngaun dhil umaasa p rin aku n mkkaalis ako. nttkot aku n kpag bngay ku n ung srili ko s ksalukuyan, wla nang mtira if ever na mkaalis aku. pero, kng d p rin aku mkaalis, di mgnda ang kllbsan, xmpre kc hindi ung buo ko ung bngay ko. nniniwla kc ako n kng mhal mo ung gngwa mu at msaya ka dito, mgging mgnda ang bunga ng kung anung gngwa mo.

s ngaun,  hindi ko p alm ung sgot. nlilito p rn aku. pro, alm kong dpat ay magdesisyon n rn ako. s drating pang mga araw, linggo, buwan, at taon, mllman ko rin ang sagot, ang dpat gwin. sna lng nsa tmang oras ku mlman.